Previous album Full picture index Map Next album
19-Aug-2007

Mijn bedoelingen waren, al zeg ik het zelf, nobel: les geven in sloppenwijken in India en zodoende een bescheiden bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de mensen en het land. Zie ook de omschrijving op de website van i-to-i, de organisatie waar ik mijn reis geregeld had.

De wijk in Delhi waarin ik terecht kwam, Jahangir Puri, is een sloppenwijk. Kleine straatjes met kleine huisjes, vaak bouwvallen. Overal ligt afval. Nergens zijn voorzieningen. Geld wordt verdiend doordat iedereen een klein handeltje heeft in klaargemaakt voedsel, groente/fruit of een soort sigarenwinkeltje waar van-alles-en-nog-wat verkocht wordt (in mijn ogen vooral veel troep). Ik schat dat veel van de naar schatting 100.000 inwoners zelden of nooit buiten de wijk komt.

Toch kan het nog veel slechter: langs de spoorlijnen, maar ook zelfs in de middenberm van drukke straten, staan hutten die uit niet meer bestaan dan een paar stokken en zeil. Hier wonen mensen!

Diverse organisaties trekken zich het lot van de bewoners van deze wijken aan. Ik kwam terecht bij Chetanalaya. Zij zorgen o.a. voor micro-financiering, taal- en rekenles, kinderopvang en praktische lessen zoals computerles of een cursus 'wasmachine reparatie'.

Mijn inbreng werd vooral gezien in de computerles (viel te verwachten), wat betekent: Microsoft Office of een tekenprogramma als Corel Draw. Probleem: de taalbarrière. De kinderen/pubers spraken vrijwel geen Engels. Probeer dan maar eens iets duidelijk te maken! Een lesboek was er ook niet, dus bestond een les uit niet meer dan 'doe maar wat je leuk vindt'. De Indiase leraar vond dat wel prima met als resultaat een zeer laag leereffect.

De organisatie hoopt dat de kinderen door deze lessen een baantje kunnen krijgen om zo te ontsnappen uit de wereld van kinderarbeid en het leven op vuilnisbelten. Maar met de lessen zoals hierboven geschetst gaat dat volgens mij niet lukken. En zelfs al ben je goed in Excel of PowerPoint: levert dat je een baantje op?

Er wordt ook ander onderwijs gegeven: taal en rekenen. Vrouwen worden bijgestaan in zgn. 'zelfhulp groepen' om op te komen voor zichzelf en zij kunnen kleine leningen krijgen om een handeltje te starten. Er wordt AIDS-voorlichting gegeven en uitleg over gezinsplanning (geboortebeperking is een verboden woord, aangezien de organisatie een katholieke achtergrond heeft!). Dit is allemaal zeer nuttig, maar helaas kon ik hier als Westerse vrijwilliger geen bijdrage aan leveren vanwege eerder genoemd taalprobleem.

Na ongeveer een week van 'toekijken', rondleidingen krijgen en gesprekken voeren met de leiding van Chetanalaya, besloot ik te stoppen en een aanvraag te doen voor inzet elders.

End of story


P1000178

P1000208

P1000209

P1000216

P1000218

P1000245

P1000251

P1000253

P1000265

P1000270

P1000290

P1000291

P1000293

P1000385

P1000386

P1000388

P1000420

P1000422